Ratten kunnen ziektes overbrengen via hun uitwerpselen maar ook via hun beten.
De rattenbeetziekte is een acute koortsende infectieziekte die wordt overgebracht door knaagdieren, in de meeste gevallen ratten. De ziekte is zeldzaam.
Eigenlijk gaat het om twee verschillende ziekten met verschillende verwekkers, de Streptobacillus moniliformis en Spirillum minus, beiden hebben enigszins vergelijkbare symptomen. De ziekte wordt overgedragen via slijmvlies of urine van de rat, meestal na een rattenbeet of een verwonding door een rat.
De ziekte veroorzaakt door de Streptobacillus begint 2 tot 10 dagen na een rattenbeet. De symptome
n doen denken aan een zware griep, met matige koorts, rillingen, gewrichtspijn en een diffuse roodheid, vooral van handen en voeten. De bacterie kan worden teruggevonden in het bloed. De ziekte die wordt veroorzaakt door Spirillum minus is zeldzamer, en komt vooral voor in Azië (Sodoku, niet te verwarren met het spelletje sudoku). De symptomen treden in dit geval pas 2 tot 4 weken na de blootstelling op, en de besmette wond geneest maar langzaam onder tekenen van ontsteking. De koorts houdt langer aan en kan weer terugkomen, soms maandenlang. Gewrichtspijnen en maagklachten zijn hier zeldzamer.
De diagnose zal over het algemeen alleen overwogen worden als de patiënt recent contact met ratten of andere knaagdieren meld
(bron: Wikipedia)